ഏകാകിയല്ല ഞാന്‍

നീല വാനം  നിഴലുചൂടും  പ്രണയ താഴ്‌വരയില്‍ ,
സ്നിഗ്തമാമൊരു  ഗാനമേതോ അലയടിക്കുമ്പോള്‍ ,
എകാകിയാമെന്‍ യാത്രയിലോക്കെയും ,
അറിയുന്നു ഞാന്‍ നിന്റെ അഭൗമ സ്പര്‍ശം

വെറുമൊരു കാറ്റായി വഴിമാരിയെത്തി നീ ,
നനവുള്ള കൈകളാല്‍ കവിളത്തു നുള്ളിയും ,
അലസമാം മുടികളില്‍ മെല്ലെ തലോടിയും …
അതുവഴി ഇതുവഴി അലക്ഷ്യമായ്‌  തെന്നിമാറി

എന്‍ മൗനമറിയാതെ പാടിയൊരാ യുഗ്മഗാനവും,
ഇനിയും പെയ്തുതോരാന്‍ മടിക്കും  മഴമേഘങ്ങളും ,
നിന്നിലെ പ്രേമവും , നേര്‍ത്ത നൊമ്പരവും ,
എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്കു ഞാന്‍ ചേര്‍ത്തുവെച്ചു

കാണ്മു  ഞാന്‍ നിന്നെയാ നക്ഷത്ര വീചിയില്‍ ,
ഇന്ന് ഞാന്‍ അറിയുന്നു ഏകാകി അല്ല ഞാന്‍ ..
ഏഴു സ്വരങ്ങളും , താളലയങ്ങളും, നീയുമുള്ളവിടെക്ക് ..
ഇന്നിതാ ഞാനും…. ഇനിമുതല്‍ എന്നേക്കും .