എന്റെ കിനാവുകള്ക്കെത്ര നിറങ്ങള് ?
പറയുവാന് അറിയാത്ത പുതുനിറങ്ങള് ….
പകര്ത്തുവാന് അറിയാത്ത നറുനിറങ്ങള് .
രാവുകള്തോറും ഏതോ മാസ്മര സ്പര്ശവുമായ്…
നിദ്രതന് തേരിലേറി നീയണയും.
കണ്ണിമ തുറക്കാതെ കാണുവാന് കഴിയുന്ന …
അസുലഭ കാഴ്ചയുമായ് വന്നണയും.
ചിലനേരം നീ തരും വര്ണ്ണാഭ നിറയും നിമിഷാര്ഥങ്ങള് ,
ചിലനേരം ഇത്തിരി അനിഷ്ടതകള് ,
കണ്ടു പാതി കഴിയുമ്പോള് പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു പോകും ഭയാനക രംഗങ്ങളും …
ഇങ്ങനെയൊക്കെ എങ്കിലും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു ഞാന് നിന്നെയോരുപാടു.
കണ്ടു മറന്ന കിനാക്കളെ ഓര്ത്തു …
മിണ്ടാതിരുന്ന പുലര്വേളകളില് ഒന്നില് ,
ഇനിയും നീ വരും എന്നൊരു തോന്നലാല് …
അറിയാതെ വീണ്ടും ചിരിച്ചുപോയി .
എന്നെയും കൂട്ടി നീ ചെയ്ത യാത്രകളത്രയും ,
എതോരുനാളും വിസ്മരിക്കില്ല ഞാന് .
ഇനിയെത്ര വിസ്മയ സ്വപ്നങ്ങള് കാണുവാനാകും ? അതുമാത്രമെന് മനസ്സിലിപ്പോള്.
എവിടെ നിന്ന് നീ വന്നതും,
എവിടേക്കു നീ പോയകന്നതും …
അരൂപിയാം സ്വപന്മേ … നിന്നെ തിരയുന്ന,
എന്നെ ഞാന് കണ്ടതും , ഏതോ ഒരു കിനാവിലായിരുന്നു .
കിനാവും , നിലാവും നിറയുമീ സുന്ദര രാവും …
മഴചാറ്റലും , തൂമഞ്ഞും, രജനീഗന്ധിയും ….
ഇന്നും… നാളെയും… ഇനിയൊരു ജന്മവും
അനശ്വര ശോഭയായ് നിറയട്ടെ.
ithokke eppol ambhavichu..njan onnum arinjillello….